- himayəkar
- ə. və f. himayə edən; himayəçi
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
himayəkar — <ər. himayə və fars. . . . kar> Özündən zəifi, kiçiyi, köməksizi, acizi himayə etməyi sevən, ona havadarlıq edən, qayğı göstərən. Hər iki bacının gözləri qabağında himayəkar Qulam müəllim bütün varlığı ilə canlandı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
himayəedici — sif. Himayə edən, qoruyan, qayğısına qalan; himayəkar. <Burnaşov Vaqifə:> Mərhəmətli çariça sizə də himayəedici əlini uzatmaq istəyir. Xan yalnız bizim himayəmizlə öz taxtında baqi qala bilər. . Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ətək — is. 1. Paltarın beldən aşağı tərəfə uzanan hissəsi. Paltonun ətəyi uzundur. Pencəyin ətəyini bir qədər qısaltmaq lazımdır. – Sancıb belə nazənin ətəklər; Cəm eyləyəlim gözəl çiçəklər. F.. Dəli Səməd ətəklərini çırpıb, durub getdi və dala baxa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti